امروزه نیاز است که زنان مؤمن سیستم‌های ویژه‌ی زنانه‌ی خود را بشناسند و از کارکرد هر عضو بدنشان آگاهی داشته باشند وضروری است آن‌ها توصیه‌ی دانشمندان علوم بشری و درمانگران را شنیده و با استعانت از الله که همواره هدایتگر بندگان مؤمن خویش است، بهترینشان را انتخاب کرده به کار بندند. اما اگر متوجه شدند که استفاده از توصیه‌ی مذکور، مشکلات دیگری را برایشان به وجود می‌آورد، حتماً درمانگر خود را در جریان گذاشته و روش درمانی دیگری را به کار ببندند. در این صورت است که با کمک درمانگر به شناخت بهتری از بدن خود دست یافته و در می‌یابند چه نوع درمانی می‌تواند برایشان مثمر ثمر باشد و از چه شیوه‌ی درمانی آسیب می‌بینند و باید از آن بپر هیزند. اما دسته‌ای دیگر کسانی هستند که درمانگران را افرادی آگاه به غیب تصور کرده و می‌پندارندآنان می‌توانند با یک نظاره مشکلشان را تشخیص داده و درمانشان کنند. این افراد اصلاً در مورد بیماریشان نمی‌پرسند و کاری ندارند که متخصص مزبور از چه روشی می‌خواهد ایشان را مداوا کرده و چه تأثیری بر بدنشان می‌گذارد. آن‌ها نسخه را وحی منزل تلقی کرده نهایت تلاششان را به کار می‌بندند که عیناً آن را تهیه کرده مورد استفاده قرار دهند تا خوب شوند. این افراد نمی‌دانند که بسیاری از بیماری‌ها بدون نسخه‌ی متخصصشان قابل درمان است و به کمی صبر نیاز دارد. این افراد از فرصت بیماری برای شناخت بدن خود و درک درستی از روش‌های درمانی معمول استفاده نمی‌کنند. آنان را می‌بینی که مرتباً از این دکتر به آن دکتر می‌روند تا دکتر خوبی پیدا کنند که او همه چیز را کشف کند و تمام کار درمان به عهده‌ی او باشد و ایشان بدون کوچک‌ترین تلاشی در این جهت فقط به واسطه‌ی دادن حق ویزیت و خوردن داروها به سلامتی دست یابند و اگر هم انجام دستورات دارویی و غیر دارویی متخصص مذکور مشکلشان را حل نکرد، تمام تقصیر را به گردن او انداخته و از آن پس متخصص مورد نظرشان را دکتر بد به حساب می‌آورند. آیا آنکه شفا می‌دهد کسی جز الله است؟ آیا اگر الله اراده کند که بنده‌ای به واسطه‌ی بیماری امتحان شود بهترین متخصصین دنیا می‌توانند رنج و دردش را فرونشاند؟ آیا اگر الله برای بنده ای اراده‌ی شفا و سلامتی کند نیاز دارد که متخصصینی شریک او در امر ربوبیت شده کمک کنند تا این بنده درمان شود؟

نکته‌ی مهم دیگری که نیاز به یادآوری دارد توجه به این توصیه‌ی ارزشمند از سوی پروردگارمان است:

«استعینوا بالصبر و الصلوه». این جمله‌ی کوتاه در واقع اساس درمان درست است و مؤمنان را یاری می‌کند تا روش‌های درست درمانی را از روش‌های درمانی عجولانه باز شناسند. متأسفانه امروزه روش‌های درمانی خاصی توسط برخی از متخصصین کادر بهداشت و درمان به کار گرفته می‌شود که هر چند در میان مردمان طالب بسیار دارد اما آثار ویرانگری بر دستگاه های حساس و با ارزش درون بدن ما می‌گذارد. اکثر مردم سخت طالب این روش‌ها هستند چون زود از آن نتیجه می‌گیرند و نسبت به عاقبت آن آگاهی ندارند.

در جریان بیماری‌ها و ناخوشی‌ها اگر فرد انتظار داشته باشد که هر چه زودتر علائم برطرف شوند، تا او مثل سابق به اموراتش بپردازد بزودی جذب مراکز و شیوه‌هایی از درمان می‌شود که سلامتی او را در معرض خطری جدی قرار می‌دهند. حقیقت سیستم درونی بدن ما به گونه ایست که حل و رفع اختلالات پدید آمده در آن نیازمند شکیبایی است. اگر غیر از این عمل شود ممکن است ظاهراً مشکل حل شده و علائم برطرف گردند اما عوارضی به دنبال آن پدید می‌آیند که هزینه و وقت بسیاری را از فرد می‌گیرند.

وقتی درمانگر به واسطه‌ی داروهای مسکن و ضد التهاب علامت‌های یک بیماری را از بین می‌برد و عامل اصلی پدید آورنده‌ی آن را باقی می‌گذارد، بیماری مجدداً با ز می‌گردد. این طور در بین مردمان شایع شده که برای ریشه کنی بیماری و از بین بردن عامل اصلی آن باید آنتی‌بیوتیک یا به اصطلاح چرک خشک کن استفاده کرد. در حالی که این نیز اشتباه رایجی در میان مردمان ماست. 

شاید بازگشت مکرر بیماری و یا ظهور بیماری‌های دیگر به دنبال درمان یک بیماری خاص برای کادر درمان مزایای دنیوی فراوانی داشته باشد اما برای خود شما چنین نخواهد بود. پروردگار مهربانمان اسباب سلامتی را به طور کامل در بدنمان قرار داده تا به واسطه‌ی آن‌ها بیماری را ریشه کن نموده و بنده‌اش را به سلامت جسم و روان باز گرداند. این ناشکری پروردگارست که آن‌ها را به درستی نشناسیم و نقششان را در سلامتی جسم و روانمان ندانیم و خود را از آن سلامتی که باید داشته باشیم تا الله را عبادت کنیم، محروم سازیم.

همان‌طور که می‌دانید هر ناخوشی و از جمله ناخوشی‌های زنان، علائم و نشانه‌هایی دارند (درد، خارش، سوزش، ترشح زیاد، تب و ...). از بین بردن این علائم با استفاده از داروها برای کادر درمان آسان است اما این کافی نیست. بدن انسان با یک دستگاه مکانیکی فرق دارد که هر چند وقت یک بار خراب می‌شود و باید تعمیر گردد. بدن انسان می‌تواند در سایه‌ی رحمت الهی از یک پزشک درونی برخوردار شود. این پزشک چیره دست که دانش آموخته‌ی الله علیم‌ است می‌تواند بسیاری از اختلالات و بیماری‌ها را ماهرانه برطرف نماید. این پزشک درونی کجاست؟ در غیاب او ما بارها و بارها به درمانگاه های گوناگون کشانده می‌شویم بی آنکه واقعاً نیازی به این امر باشد. این پزشک درونی عطیه ای الهی است و تنها در اختیار کسانی قرار می‌گیرد که وجودشان را از دو عامل ویرانگر زیر پاک کرده باشند:

• «بی صبری»
• «ترک یاد خدا»

شاید عجیب به نظر برسد اما حقیقت آن است که سیستم ایمنی بدن وقتی امنیت و سلامت درونی جسم انسان را حفظ می‌کند و اختلالات پدید آمده را به بهترین شکل ممکن برطرف می‌نماید که صاحبش انسانی با آرامش روانی لازم باشد. چه کسی از چنین آرامش درونی برخوردارست؟ کسی که شیوه‌ی درست زندگی را آموخته باشد. کسی که می‌داند تنها اطمینان به الله و یاد مستمر او می‌تواند مایه‌ی آرامش همیشگی انسان باشد. انسان تنها در صورتی به چنین سطحی از کارکرد قوای درونی بدن می‌رسد که توانسته باشد با یاد خدا و دلگرمی به رحمت او آرامشش را به دست آورد. چه بسیار بیماری‌هایی که آن دکتر خوب هم از معالجه‌ی آن ناتوانست. سیستم ایمنی خانمی که از آرامش روانی کافی برخوردارست پیش شرط لازم را برای فعالیت مناسب دارد. در غیاب داروهای معمول کنونی ممکن است دوره‌ی درمان چند روزی بیشتر از معالجات کنونی به درازا انجامد که آن هم با صبری که الله به بنده‌ی مؤمنش می‌بخشد، مشکلی ایجاد نخواهد کرد.  

نکته‌ی مهم دیگر که به آن اشاره رفت شکیبایی است. مسلماً در جریان درمان مراحلی وجود دارد که با صرف زمان لازم به انجام می‌رسد. این که کسی با یک نسخه به سرعت بهبود یابد، نه علمی ست و نه مطابق سنن الهی حاکم بر جسم و روان انسان. آیا کسی که به سرعت مشکلش حل شد ه مطمئن است که از جای دیگری اختلالات درونی او بروز نکرده؟ تمام اعضاء و اجزای بدن ما به واسطه‌ی دو عامل قدرتمند اعصاب و هورمون‌ها با هم مرتبط شده‌اند. این عوامل با طی مراحلی به اصلاح اختلالات پدید آمده در بدن می‌پردازند بنابراین لازمست فرصت کافی در اختیار بدن قرار گیرد تا این تغییرات در بدن انجام شود. 

در خاتمه به طور اختصار دو عامل مهمی را که پیش‌نیاز موضع‌گیری درست ما در برابر ناخوشی‌ها و بیماری‌ها می‌باشند یادآور می‌شویم:

• قرار داشتن در آرامش روانی لازم که از ثمرات یاد مستمر الله است طوری که فرد اطمینان داشته باشد در هر رنج و بیماری پروردگارش به دادش می‌رسد و او را رهایی می‌بخشد.
• شکیبایی برای طی مراحل درمان تا دستیابی به بهبودی پایدار.

برای بانوان عزیزی که اهمیت این دو عامل را دریافته‌اند و در قبال ناخوشی‌ها و بیماری‌ها این‌گونه موضع‌گیری می‌کنند در شماره های آینده مطالب بسیار مهم و در عین حال تازه ای از آخرین تحقیقات دانشمندان در زمینه‌ی بهداشت زنان عنوان می‌شود. 

انشاء الله

نوشته: مرجان میرانی (کارشناس مامایی)